Vincent Vega

1. Imię i nazwisko:Vincent Vega
2. Wiek: 30 lat.
3. Wygląd: Vincent jak na zawodowego killera przystało, jest postury słusznej. Niestety jego mięśnie nie są kuloodporne, o czym mogliśmy się przekonać oglądając film. Wygląda nieco jak zapuszczony rockman lat 90' co oczywiście daje słuszne odzwierciedlenie panujących czasów. Długie włosy i garnitur nadaje mu profesjonalny wygląd seryjnego zabójcy XX wieku.
4. Charakter : Wyjątkowo rozrywkowy, lubiący zaszaleć i przyćpać, co oczywiście jest umotywowane panującymi zasadami w tamtych czasach. Nadpobudliwy i momentami zbyt nierozważny. Zdecydowanie nie wierzący, jednak przyjmujący do wiadomości możliwość istnienia czegoś wyższego niż człowiek. Nie wierzy w cuda, a w zbiegi okoliczności. Nie lubi zmian.
5. Historia: Historia Vincenta jest mglista. Wiadomo jedynie, że jest amerykaninem i nie przeszedł poważniejszych związków, mogących wpłynąć na jego życie. Cała historia Vincenta sprowadza się do ujawnienia jego imienia (nazwisko pochodzi z informacji udzielonej przez Tarantino), zawodu i miejsca zamieszkania. Nie wiemy nic na temat jego rodziny i dawnego życia.
6. Zainteresowania: Wciąganie towaru nosem, motoryzacja i kobiety.
7. Zajęcie/Praca (uczy sie? pracuje? gdzie?) : Płatny Zabójca.
8. Stan Cywilny: Wolny.
9. Miejsce zamieszkania: Apartament #1 => Apartamenty Jacksona.
10. Rodzina: brak informacji.
11. Ciekawostki: Lubi zabijać. Nie sprawia mu to najmniejszych kłopotów. Lubi szejki za 5$, które są "o kurwa ja pierdole jakie zajebiste".
12. Przykładowy post: Nie był to kurwa dobry dzień. Na zewnątrz grzało słońce, które przypiekało ludzi na podeszwę, było bezchmurnie, a ja żeby utrzymać fason, muszę chodzić w tym pierdolonym garniaku. Do tego jestem tak nieprzytomny i zblazowany, że ścieżka najlepszego proszku w kraju nie postawiłaby mnie na nogi. Nienawidzę zarywać nocy. Tym bardziej, gdy i tak muszę je odpracować. Życie to dziwka...
Wyszedłem z mieszkania szybkim krokiem, by się nie usmażyć. Jakby tego było mało, było samo południe. Wskoczył pospiesznie do wozu i odpaliłem silnik. Na szczęście zapalił na dotyk. Sprawdziłem czy nie zapomniałem czterdziestki piątki, a potem czy załadowałem magazynek. Wszystko było na swoim miejscu. Wrzuciłem bieg, a silnik ryknął. Pisk opon upewnił mnie, że moja dziecinka jest już rozgrzana. Wyruszyłem po Jules'a.